Tjonge, wat gaat Twan ineens met sprongen vooruit. Qua Nederlandse taal kon hij er al wat van, hij kletst je de oren van het hoofd zodra hij wakker wordt en als je niet luistert blijft hij net zolang volhouden totdat je wel luistert, goedschiks of kwaadschiks : ) Zijn stemvolume (wat al niet bepaald zacht is) wordt gewoon steeds harder net zo lang totdat je wel luistert (alsof je dan nog keuze hebt om iets anders te doen....). Maar je krijgt dan wel altijd een prachtige volzin met veel, naar mijn idee, toch best lastige woorden en allemaal goed gebruikt. Tot zijn eerste woorden behoorden bijvoorbeeld betonmixer, oplegger en dergelijke. En dat stamt inmiddels van bijna twee jaar geleden, dus je kunt je een voorstelling maken van de terechtwijzingen die wij inmiddels van hem krijgen ("nee, mama, dat is een dorsmaaier en geen combine!"e.d.)
En nu: vanochtend had Twan besloten om zich zelf ineens, en voor het eerst, aan te kleden! Zelf zijn luier af gedaan, onderboek aan, lange broek, shirt en sokken! Nou ja zeg! Wat ontzettend knap van hem. En sinds halverwege verleden week durft hij ineens te fietsen. Hij vond fietsen altijd maar eng, hij wilde alleen maar op zijn loopfiets en nu fietst hij alsof hij nooit anders heeft gedaan. 
En als klap op de vuurpijl gaat hij ook ineens echt tekenen. Niet meer het driftige krassen wat hij alleen maar kon (met dan wel vaak allemaal toevoegingen dat al dat blauwe gekras politie was en het rode vuur en zo), maar echt afbeeldingen. Een krokodil en auto's natuurlijk!
Hij doet even een inhaal race ... wat leuk!!!
BeantwoordenVerwijderenLekker ventje om te zien hoor. Fijn te lezen dat het zo goed met hem gaat.
Liefs, AGnes.