(p)reunie

Afgelopen weekend gezellig een dagje naar Dierenpark Amersfoort geweest met onze reisgenoten Jan Kees en Inge van de reis naar Twan en hun zoon Xiao. Wat zo frappant was, is dat we precies een jaar geleden ook al met elkaar in de dierentuin waren, maar dan in Nanning! Het was een gezellige dag met zijn achten en alvast een voorproefje voor onze reunie volgende week met een groot gedeelte van onze reisgenoten van afgelopen jaar. Dierenpark Amersfoort is overigens een echte aanrader: mooi en groen. Het dinobos vonden de kindjes wel erg spannend met levensgrote dino's die bewogen en geluid maakten. Naarmate de dag vorderde werd het ook steeds meer dringen om de buggy die we hadden meegenomen met vier moeie kinderen. Maar het was een erg gezellige dag en we hebben zondag nog genoten van de Groninger koek. Zoals Twan zei: "lekker"!

Volgende week hebben we afgesproken in het Spoorwegmuseum. Leuk om ook met de rest nog bij te praten en om hun kindjes dan ook weer terug te zien.

Een jaar later

Een jaar geleden zagen we Twan voor het eerst in een warm civilbureau in Nanning, Guangxi. Een ongeleid projectiel dat alle kanten uit rende, met alles gooide, sloeg, eten uitspuugde en dus vooral niet goed wist wat hem allemaal overkwam. Heel logisch natuurlijk als je ruim twee jaar bij hetzelfde pleeggezin hebt gewoond en ineens, na een treinreis van ruim 5 uur, overhandigd wordt aan vreemde mensen die je niet kent, die niet begrijpen wat je zegt en bedoelt en die een klein meisje bij zich hebben die qua uiterlijk wel heel erg op je lijkt, maar ook al niet je taal spreekt. In de daaropvolgende twee weken wordt je overal mee naar toe genomen, maak je twee reizen met het vliegtuig en krijg je het idee dat je voortaan in een hotelkamer moet wonen (alhoewel je natuurlijk niet weet dat het een hotel is) en elke avond moet eten in een restaurant.



tekening van Fee Fee gemaakt vlak voordat we Twan gingen ophalen

En wat een wonder kan zich toch weer binnen een jaar voltrekken. Twan wordt steeds liever, is zeer bedreven in het uitdelen van handkusjes, zoekt je op in spannende situaties, laat het duidelijk merken als hij het ergens niet mee eens is, maar zegt inmiddels ook "sorry mama", als hij tijdens het eten de inhoud van zijn bord in de rondte gooit.

De inburgering van Twan is inmiddels wel compleet; het Nederlands heeft hij ruimschoots onder de knie getuige zijn opmerking van vanavond. Fee Fee werd na het douchen ingesmeerd met bodylotion waarop Twan uitriep " he, dat lijkt wel smeerkaas!".

Bezoek bij de brandweer

Dankzij de familie Driehuis, adoptievrienden sinds onze VIA cursus, konden we enige tijd geleden de brandweer bezoeken. De broer van Sandra, Hildo, werkt namelijk bij de brandweer bij ons in het dorp. Echt ontzettend leuk om alles van dichtbij te zien en we hebben erg veel uitleg van hem gekregen. Zie ook het verslag op http://www.san3huis.blogspot.com/. Fee Fee twijfelt overigens nog tussen brandweer of superheld, wat ze later wil worden. Ook het brandweerpak dat klaar stond naast de auto vond ze geweldig en uiteraard het van de paal afglijden. Kortom een zeer geslaagde zondagochtend.